Τον Ιούλιο του 2019 μετά και την απαλλαγή των 12 Ισραηλινών, που κατήγγειλε 19χρονη Αγγλίδα ότι τη βίασαν σε διαμέρισμα της Αγίας Νάπας, από την αστυνομία που “εξιχνίασε” την υπόθεση με συνοπτικές διαδικασίες εξαναγκάζοντας το θύμα να αναιρέσει την καταγγελία, δεν ήταν λίγοι αυτοί που έπεσαν πάνω της για να την κατασπαράξουν. Ανάμεσά τους και ο τότε δήμαρχος της Αγίας Νάπας -και σημερινός Υπουργός Μεταφορών- Γιάννης Καρούσος που βγήκε με ύφος χιλίων καρδιναλίων (κι αυτοί Ρισελιέ) να καλέσει σε απολογία “όλους αυτούς που χρησιμοποίησαν την υπόθεση για να δυσφημίσουν την Αγία Νάπα” που προφανώς στα μάτια του προσομοίαζε με τις gated κοινότητες ηλικιωμένων της Φλόριντα όπου ζούσαν τα “Χρυσά κορίτσια”. Σε όσους δεν το πράξουν, ο πολύς κ. Καρούσος απείλησε με αγωγές εναντίον τους αλλά και εναντίον της 19χρονης Βρετανίδας. Τελικά δεν χρειάστηκε να πραγματοποιήσει την απειλή του. Τον Ιανουάριο του ‘20 το Επαρχιακό Δικαστήριο Αμμοχώστου καταδίκασε το θύμα βιασμού σε τέσσερις μήνες φυλάκιση με τριετή αναστολή αφού την έκρινε ένοχη για το αδίκημα της δημόσιας βλάβης ύστερα από ψευδή, σύμφωνα με το δικαστήριο, καταγγελία της ότι βιάστηκε. 

Εκείνη την περίοδο έγραψα αυτό στην Avant Garde:

“Για σκεφτείτε το. Γιατρός καταγγέλλει στην αστυνομία τον βιασμό της τρομοκρατημένης κοπέλας που κατέφυγε σε εκείνον, από παρέα νεαρών σε δωμάτιο ξενοδοχείου της Αγίας Νάπας. Οι νεαροί στη συνέχεια εντοπίζονται και συλλαμβάνονται. Από την πρώτη, στοιχειώδη έρευνα προκύπτει ότι η κοπέλα είχε δεχθεί να κάνει σεξ με έναν από αυτούς και αντέδρασε όταν είδε ολόκληρο μπουλούκι να μπουκάρει στο δωμάτιο - κάποιοι για να συμμετάσχουν άλλοι για να βιντεογραφήσουν, να γελάσουν και να τη ξεφτιλίσουν. 

Ας μην κρυβόμαστε, η τελείως διαστρεβλωμένη εικόνα που έχει η κυπριακή Δικαιοσύνη -πόσο μάλλον κάτι μπάτσοι στη διαβόητη γαμιστρώνα γνωστή και ως Ayia Ayia Fucking Napa - για τον βιασμό είναι η κλασική του άντρα που χτυπάει, ακινητοποιεί και βιάζει μια γυναίκα παρά τη θέλησή της και συνήθως υπό την απειλή κάποιου όπλου. Οτιδήποτε δεν καταλήγει με τη γυναίκα να ψυχορραγεί από το ξύλο και τους βιασμούς, να κείτεται ετοιμοθάνατη και αιμορραγώντας από κάθε τρύπα του σώματός της, θεωρείται αμφισβητήσιμο, διφορούμενο και συζητήσιμο.

Η 19χρονη από τη στιγμή που δέχτηκε να κάνει σεξ με τον έναν είχε ήδη σφραγίσει τη μοίρα της. Έπαψε να είναι θύμα, σταμάτησε να είναι καν άνθρωπος. Μετατράπηκε σε αντικείμενο, μια “τσούλα”, ένα “πουτανάκι”, μια “γαμιόλα” που είχε το θράσος να αρνηθεί ακόμα δέκα πούτσες σ΄αυτή που έτρωγε ήδη, που ξαφνικά την πείραξε που τα παλικάρια, τα αυριανά καμάρια του Ισραηλινού στρατού,  βιντεοσκοπούσαν το κατόρθωμά τους. Σύμφωνα με την παγιωμένη αντίληψη αστυνομίας, δικαστηρίου, ΜΜΕ και κοινωνίας, φέρει η ίδια την ευθύνη και όχι οι βιαστές που απλά υπάκουσαν στη φύση τους. Το συμπέρασμα είχε ήδη βγει από σχετικά νωρίς, έμενε βέβαια η νομική κάλυψη. Οι αστυνομικοί δεν μπορούσαν να απορρίψουν από μόνοι τους την καταγγελία, όχι στην post-Μεταξά "επήεν η μαυρού στα κατεχόμενα" εποχή. Eπρεπε να την αποσύρει η ίδια. 

Όσοι είδατε τη σειρά Unbelievable του Netflix ή διαβάσατε την πραγματικά απίστευτη υπόθεση πολλαπλών βιασμών στην οποία βασίστηκε, γνωρίζετε καλά τις συνθήκες: Μία μικρή, ευάλωτη κοπέλα κλεισμένη για 6 (!) ώρες σε ένα ανακριτικό γραφείο γεμάτο άντρες, χωρίς δικηγόρο, μεταφραστή ή έστω κάποιον δικό της, άυπνη, νηστική, εξουθενωμένη ψυχικά και σωματικά από όσα πέρασε, να αντιμετωπίζει τη δυσπιστία, τη χλεύη, τα όλο νοήματα βλέμματα και το μόνο που θέλει είναι να τελειώνει αυτό το μαρτύριο και να πάει σπίτι της. Και ο συντομότερος δρόμος γι’ αυτό περνάει μέσα από την ανάκληση της καταγγελίας. “Πες πως έκανες λάθος να πάμε ούλοι έσσω μας”.”

Και αυτή ακριβώς την εγκληματική νοοτροπία ήρθε να επιβραβεύσει το Επαρχιακό Δικαστήριο Αμμοχώστου καταδικάζοντας το θύμα για “δημόσια βλάβη” χωρίς ποτέ να διερευνηθεί διεξοδικά τι ακριβώς συνέβη σ’ εκείνο το δωμάτιο.

Σήμερα, δύο χρόνια μετά, το Ανώτατο Δικαστήριο ανέτρεψε την πρωτόδικη απόφαση αθωώνοντας την κοπέλα για μια ποινή που ουδέποτε έπρεπε να επιβληθεί και που θα παραμείνει (ακόμα ένας) λεκές στην ιστορία ενός κράτους που θέλει να περνάει ως σύγχρονο και ευρωπαϊκό ενώ στην πραγματικότητα παραμένει εγκλωβισμένο στις φεουδαρχικές/μεσαιωνικές/ανατολίτικες καταβολές του. Όμως πριν παινέψουμε το κυπριακό δικαστικό σύστημα για την “απονομή δικαιοσύνης” ας θυμηθούμε πως είναι το ίδιο ακριβώς σύστημα που οδήγησε μια νεαρή κοπέλα από την κόλαση του βιασμού στον Γολγοθά της κοινωνικής (και δικαστικής) καταδίκης. Μόνο που εκείνο μπορεί και αυτορυθμίζεται διορθώνοντας τα λάθη του όμως η ζωή της μικρής δεν θα είναι ποτέ ξανά η ίδια. Κι αυτό γιατί αποφάσισε να κάνει ό,τι και οποιοδήποτε άλλο άτομο της ηλικίας της σε διακοπές: να διασκεδάσει, να μεθύσει, να κάνει σεξ. Μόνο που αν είσαι γυναίκα αυτό τιμωρείται. Με ομαδικό βιασμό, με on line διασυρμό και δεύτερο βιασμό από media και άτεγκτα δικαστήρια.

Τώρα λέει θα ανοίξει ξανά η υπόθεση του βιασμού της και η απάνθρωπη μεταχείριση του θύματος από τους αστυνομικούς. Όταν όλες (μα όλες) οι υποθέσεις του βραχύβιου κυπριακού #metoo (σεξουαλική κακοποίηση Άντρης Ελευθερίου από αθλητικό παράγοντα, καταγγελία της Αντριάνας Σιέλη σε βάρος πολιτευτή του ΔΗΣΥ για βιασμό, δύο καταγγελίες βιασμού σε βάρος του τέως Μητροπολίτη Κιτίου και καταγγελία γυναίκας εναντίον πρώην ευρωβουλευτή για σεξουαλική παρενόχληση) έπεσαν στο κενό - μας έμειναν μόνο τα φωτογραφικά ενσταντανέ της πρώην Υπουργού Δικαιοσύνης που επιδείκνυε τα (επώνυμα) θύματα σαν την καινούργια της Hermes. 

Αν και η κατάσταση είναι εξαιρετικά σοβαρή, επιτρέψτε μας να μειδιάσουμε.