Το να ενημερώνεσαι για σοβαρά ζητήματα από απογευματινάδικα προσομοιάζει με το να μαθαίνεις να κάνεις εγχειρήσεις παίζοντας τους Μικρούς Γιατρούς, δηλαδή όχι απλά μια ηλίθια ιδέα αλλά πέρα για πέρα επικίνδυνη. Δεν ξέρω ποια ψυχαναγκαστική παρόρμηση οδηγεί αυτές τις εκπομπές στο να καταπιάνονται με θέματα που δεν κατανοούν, τη στιγμή μάλιστα που υπάρχουν γύρω μας τόσα θέματα που ταρακουνάνε τον κόσμο μας συθέμελα (όπως π.χ η Ευριπίδου που απαρνήθηκε το ξανθό μαλλί ή το ότι η Αριστοτέλους έτρωγε για τρεις μέρες μόνο αρκατένα), όμως εξακολουθούν να το κάνουν με τραγελαφικά -τις περισσότερες φορές- αποτελέσματα.

Κι άντε το να γίνεις ρεζίλι από τις ανοησίες που ξεστομίζεις στον αέρα είναι ένα ρίσκο που αναλαμβάνεις όταν εκτίθεσαι δημόσια, όμως για να νιώσεις ότι έγινες ρεζίλι πρέπει α) να αντιληφθείς τις βλακείες που ξεστόμισες και β) να τις  αντιληφθούν κι αυτοί που σε παρακολουθούν. Και στην κυπριακή τηλεόραση οι περισσότεροι τη βγάζουν καθαροί γιατί σπάνια συμβαίνει κάποιο από τα δύο. Πάρτε για παράδειγμα το «Έλα να δεις», το απογευματινάδικο του Omega με την Μαρία Ιωάννου η οποία θεώρησε καλή ιδέα να ασχοληθεί «με την επιλογή της σεξουαλικής ταυτότητας» (σας ορκίζομαι, έτσι την αποκάλεσε). Καλεσμένη στο στούντιο κάποια ψυχολόγος ονόματι Αλεξία Βασιλείου για μια συζήτηση που πολύ γρήγορα εξελίχθηκε σε κάτι βγαλμένο από μεταμεσονύχτια εκπομπή του New Channel, κάπου στα mid 90s με την τύπισσα να δίνει ρεσιτάλ αμάθειας, ψευδοεπιστημονικής μπουρδολογίας και συγκαλυμμένης ομοφοβίας! 

Ανάμεσα στις επιστημονικά τεκμηριωμένες (όσο και το γκάστρωμα από κρίνο) ομορφιές που ακούστηκαν ξεχωρίσαμε τις ακόλουθες:

Γίνεσαι gay από κακή ανατροφή(!), από δυσλειτουργική σχέση με τους γονείς σου ή την έλλειψη ανδρικού/γυναικείου πρότυπου. «Πώς μια κοπέλα να ερωτευτεί άντρα εάν μεγάλωσε χωρίς πατέρα, χωρίς δηλαδή να έχει αντρικό πρότυπο;» αναρωτήθηκαν ψυχολόγος και παρουσιάστρια, αν και παρέλειψαν να μας πουν για τα παντελώς ασέξουαλ ορφανά και απ’ τους δυο γονείς. 

Gay γίνεσαι από αντίδραση στους καταπιεστικούς γονείς σου, προφανώς γιατί το να γίνεις χεβιμεταλάς είναι τόσο 80s. Για vegan δεν το συζητώ, είναι ακραίο, απάνθρωπο και μπορεί να τους σκοτώσει.

Gay γίνεσαι επίσης -λέει- μετά από αρνητικές ετεροφυλικές σχέσεις, δηλαδή αυτό που λέμε «μαλάκα μου ήταν τόσο χάλια η τελευταία γκόμενα που σκέφτομαι να το γυρίσω στους άντρες, μμμ δεν μου λες, είχες πάντα τόσο ωραίο κώλο;» Λογικό. Και βγαλμένο μέσα απ’ τη ζωή. Επίσης αυτό κάνει αυτομάτως τα 3/4 του πληθυσμού gay - με το υπόλοιπο 1/4 να μην έχει συνειδητοποιήσει ακόμα ότι βρίσκεται σε shitty σχέση. 

Οι γονείς μπορούν να επηρεάσουν το σεξουαλικό προσανατολισμό των παιδιών τους με τη συμπεριφορά ή τις αντιδράσεις τους. Αν π.χ ο μπαμπάς δεν είναι το αρχετυπικό αρσενικό που γαμάει και δέρνει μέσα στο σπίτι το αγόρι μπορεί να βγει γυναικωτός. Αν στη μητέρα αρέσουν η Frida Kahlo, η Ellen DeGeneres και η Janis Joplin πολύ πιθανό η κόρη να πηδάει την κολλητή της με strapon. Αλίμονο, κάθε μέρα συμβαίνει. Παντού. Γύρω μας. 

Παιδιά από προβληματικές οικογένειες είναι πιθανό «να επιλέξουν ομοφυλοφιλικές σχέσεις καταστρέφοντας όχι μόνο το παρόν αλλά και το μέλλον τους» (ναι, έτσι ακριβώς το έθεσαν). Δεν διευκρίνισαν τι εννοούν ακριβώς με το «προβληματικές» αλλά φαντάζομαι πως όταν μια οικογένεια περνάει φάση φτώχειας, πείνας, ξυλοδαρμών, ναρκωτικών, τζόγου, βιασμών ή/και θανάτου η πρώτη -φυσιολογική για την επιστήμονα- αντίδραση του παιδιού είναι να «επιλέξει» την ομοφυλοφιλία... because fuck you that’s why. Ακούγεται όντως βαθυστόχαστο και επιστημονικό, για να εντυπωσιάζεται και η Μαρία Ιωάννου, αναφωνόντας κάθε τρεις και λίγο “Παναγίτσα μου”, έτσι θα’ ναι. 

Δες τη σχετική τοποθέτηση της Accept LGBTI Cyprus ΕΔΩ

Όμως μην ανησυχείτε παιδιά, δείτε και τη φωτεινή πλευρά: Ακόμα κι αν το παιδάκι σας πάρει τον στραβό (δηλαδή όχι τον ίσιο, δηλαδή τον στρέιτ) δρόμο, δεν ήρθε και το τέλος του κόσμου (της λογικής είναι μια άλλη ιστορία). Σύμφωνα με τη διακεκριμένη ψυχολόγο «όλοι μπορούν ν’ αλλάξουν τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό, κατά το δοκούν και αναλόγως περιστάσεων και κοινωνικών συνθηκών». Γιατί τι είναι ρε παιδιά η σεξουαλική ταυτότητα; Μια επιλογή όπως όλες οι άλλες. Αλλάζει ερωτικά γούστα με την ίδια ευκολία που αλλάζεις χρώμα στα μαλλιά, γνώμη όταν δοκιμάζεις το 46ο τζιν ή τις μπαταρίες στο remote. 

Γιατί είναι επιλογή σου να σε φτύνουν και να σε φωνάζουν γυναικωτό τα άλλα παιδάκια στο σχολείο. 

Είναι επιλογή σου να σε διώχνουν οι γονείς σου από το σπίτι, να μη σου ξαναμιλήσουν ποτέ τ’ αδέρφια σου, να βλέπεις φίλους να απομακρύνονται άλλοτε διακριτικά κι άλλοτε επιδεικτικά. 

Είναι επιλογή σου ν’ ακούς σ’ όλη σου τη ζωή γλυκόλογα όπως «πουστάρα», «πισωγλέντης», «αγάμητη λεσβία», «πούστρα», να αντιλαμβάνεσαι τα άγρια βλέμματα, τα κρυφά γελάκια, τα δήθεν αθώα κάφρικα αστεία, τα μισόλογα, τα υπονοούμενα και τα υποκριτικά «δεν έχω πρόβλημα με τους gay αλλά…». 

Είναι επιλογή σου να σε θεωρούν αμαρτωλό, βρώμικο, σιχαμερό, ανήθικο και γενικά κακό άνθρωπο με μοναδικό κριτήριο τη σεξουαλική σου προτίμηση. Να σε βρίζουν δημόσια πολιτικοί, παπάδες, εκπαιδευτικοί, αστυνομικοί και όσοι υποτίθεται ότι πρέπει να σε αποδέχονται όπως είσαι και να σε προστατεύουν. 

Είναι επιλογή σου να τρως τα διαδικτυακά σκατά και τους ψόφους του κάθε μαλάκα που νιώθει ότι η ύπαρξή σου και μόνο αποτελεί απειλή για τον ανδρισμό, τη θρησκεία και τα πιστεύω του. 

Είναι επιλογή σου να διώκεσαι, να σου απαγορεύουν με νόμους να παντρεύεσαι και να τεκνοποιείς, να σου επιτίθενται, να σε δέρνουν, να σε βιάζουν. Να σε σκοτώνουν. 

Όμως ανά πάσα στιγμή μπορείς να το αλλάξεις αυτό βρε κουτό. Να επιστρέψεις στο «κανονικό". Το «φυσιολογικό». Το «ηθικό» και «αποδεκτό”. Πώς διάολο δεν το σκέφτηκες νωρίτερα; Ευτυχώς που υπάρχει η πολύ προχώ κυπριακή τηλεόραση να σου ανοίξει τα μάτια.

Βλέπετε παρά τα όσα ανυπόστατα ξεστομίστηκαν, η κακή ανατροφή ΔΕΝ σε κάνει gay. Μπορεί όμως να σε κάνει κακή επαγγελματία και ακόμα χειρότερο άνθρωπο.