Γράφει ο Συκωτάκης 

Χαμόγελα ευτυχίας πρόσφερε με τη χθεσινή του ανακοίνωση το Υφυπουργείο Τουρισμού. Στο άκουσμα του… μπλόκου στην πλαστική καρέκλα σταθήκαμε -οι πλείστοι θέλω να πιστεύω- σε στάση προσοχής κι έπειτα υποκλιθήκαμε. 

Όντως, η γνώριμη σε όλους μας πλαστική καρέκλα, εκτός από αντιπεριβαλλοντική, είναι κι ασχημούλα. Άσε που σε αρκετές περιπτώσεις είναι και “an accident waiting to happen”, που λένε και στα χωριά. Γιατί, εκείνη η καρέκλα, σε συνδυασμο με τον κυπριακό ήλιο, ό,τι και να πούμε “τσακρίζει” (όπως λένε και στα αστικά κέντρα) εκτός απ’ τα νεύρα της αισθητικής μας και... γενικότερα.   

Πέραν απ΄τις “ταμπέλες” των χώρων εστίασης που θέλει να αλλάξει ο υφυπουργός, εμείς λέμε να δει και την πιο κάτω λίστα που χρήζει “ποινικοποίησης” και να το συζητήσουμε κομματάκι σχετικά με το σουβλάκι.   

Ας μιλήσουμε για κυπριακές ταβέρνες λοιπόν: 

1. Η εικόνα και γενικότερα η χρήση ενός τέρμα λερωμένου και βρωμισμένου βιτέξ (το “πετσί” το λεγόμενο) που έρχεται να “καθαρίσει” το τραπέζι και να σου ανοίξει την όρεξη μια και καλή πρέπει να καταργηθεί διά ροπάλου. Το γεγονός επίσης ότι, αρκετές φορές, έρχεται παρεούλα με το καθαριστικό-ψεκαστήρι και αρωματίζεται γενικότερα το τραπέζι (κι εσύ και το σύμπαν ολόκληρο) δεν είναι σίγουρα το επιθυμητό προδόρπιο ρε φίλε. 

2. Η γέριμη η κατεψυγμένη η πατάτα. Γιατί κύριε, γιατί; Έχουμε ξεμείνει από πατάτα στα κοκκινοχώρια και μου έφερες την εγγλέζικη την προψημένη και μου την αλατίζεις κιόλας ωσάν να είναι η αλυκή της Λάρνακας Ιούλιο μήνα; Σέρβιρε μία κυπριακή φρέσκια κύριέ μου, όμορφη-περιποιημένη, να γίνεται η δουλειά σωστά. 

3. Παραμένοντας στο κατεψυγμένο, όλοι οι πολύ-επιχειρηματίες-για-να-μην-έχουν-επιχείρηση που βάζουν το κατεψυγμένο ψάρι στο ανοιχτό χαριτωμένο ψυγείο με τον πάγο (για να δίνουν την εσάνς του φρέσκου) να ξέρετε ότι “μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη” θα σας βγει το όνομα. Σας ξέρουμε. 

4. Οι ποσότητες του μεζέ ρε φίλε, αυτές οι γιγαντοποσότητες... Με στόχο να χρεώσεις ένα φθηνό πιάτο -το γέριμο το πουργούρι π.χ.- ένα ευρώ παραπάνω, φέρνεις την χύτρα του Αστερίξ στο τραπέζι με αποτέλεσμα να φεύγει η παρέα απ’ την ταβέρνα σου και να σκέφτεται, πιο έντονα από ποτέ, τα παιδιά στην Αιθιοπία που πεινούν και ότι το γεμάτο τραπέζι που αφήνει πίσω της θα μπορούσε να τα… ταΐσει. Ρίξτε τιμές, μειώστε μερίδες (ή δώστε εναλλακτική της μισής για όσους δεν “σώννουν”). Α, και την χωριάτικη σαλάτα για πολύ μεγαλοαστή την πληρώνουμε, να το ξέρετε. 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΑ: 

Ο (πρώην) ιερέας Ιωάννης πέταξε τα ράσα και μας εξηγεί γιατί

5. Στην ταβέρνα πας για να φας κρέας ή ψάρι. Επειδή είσαι Κύπριος, ενίοτε θα φας και τα δύο μαζί, στο ίδιο γεύμα (ωσάν να μην υπάρχει αύριο). Αλλά. Στην περίπτωση που θες ένα απ’ τα δύο βρε αδερφέ, δεν είναι ανάγκη το λουκάνικο να μυρίζει μαρίδα και το καλαμαράκι... συκωτάκι. Να αλλάζουμε το λάδι στο τηγάνι φίλε μάγειρα. Μην μου κάνεις την γεύση λατέρνα.  

6. Έξω τα άσχετα πιάτα απ’ το μενού. Ναι, μιλάμε για εκείνα τα οκτασέλιδα μενού όπου μέσα φιγουράρει από μακαρονάδα ναπολιτέν και γαρίδα κοκτέιλ έως κουπέπι και σεφταλιά. Έλεος και περιορισμό. Μην ανησυχείς, κοντά σου κάτσαμε, κάτι θα βρούμε να χορτάσουμε την πείνα μας, δεν θέλουμε μενού-wikipedia ολόκληρη. Πέρασε εκείνη η εποχή.  

7. Είναι γεγονός ότι όση προσπάθεια κάνουν οι οινοπαραγωγοί της χώρας να βγάλουν καλή ποιότητα προς τα έξω, άλλη τόση κάνουν κάποιοι ιδιοκτήτες χώρων εστίασουν για μας αποδείξουν το αντίθετο. Συνηθισμένα τα κρασιά-ξύδια σε ορισμένες ταβέρνες, αφού η φύλαξή της δεν σημαίνει τίποτα άλλο από μία κάσια που βρίσκεται αραχτή σε ένα υπόστεγο που το λούζει ο ήλιος. Λυπηθείτε μας. 

ΤΟ ΘΕΜΑ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΤΗΚΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΤΟΝ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΣΤΗΝ AVANT GARDE ΗΤΑΝ: 

Φωτογραφίες από τον γκέι γάμο στις Kεντρικές Φυλακές