Το έχουμε γράψει επανειλλημένα πως, μέσω της καθημερινής μας επαφής στη δουλειά με τα νούμερα -που χωρίς καμία αμφιβολία είναι πολλαπλής ανάγνωσης- διενεργούμε, άθελά μας και ασυναίσθητα, κοινωνιολογικές μελέτες και έρευνες δυνητικά χρήσιμες για μία πιο σφαιρική και κατατοπιστική κατανόηση των ανθρώπινων συμπεριφορών και του κόσμου γύρω μας.

Συχνά, οι θεματικές που αρέσουν στους αναγνώστες μας είναι αναμενόμενες. Αρκετά τακτικά ωστόσο εκπλησσόμαστε, αφού παρατηρούμε να εκδηλώνεται μεγάλη προτίμηση και ενδιαφέρον σε άρθρα και θέματα που σε καμία περίπτωση δεν θα υποψιαζόμασταν πως θ' άρεσαν τόσο. Σε γενικές γραμμές, θα μπορούσαμε να πούμε πως το local στοιχείο μετρά στις θεματικές μας αρκετά ως plus ενώ οι ιστορίες που με τον άλφα ή βήτα τρόπο επηρεάζουν την καθημερινότητά μας και μπορούν να προκαλέσουν στους αναγνώστες μας την αίσθηση του οικείου ή/και της ταύτισης, διαβάζονται.

Τα σχόλια μας για τον serial killer Oρέστη καθώς και για τη θέλεις ποτούτον υπόθεση στη Λάρνακα όπως επίσης και η Πεγειώτισσα Shakira που μας πήρε τα μυαλά και δεν είμαστε καλά, δεν είμαστε καλά, υπήρξαν συγκεκριμένα οι 3 (τρεις) πιο δημοφιλείς θεματικές της AVANT GARDE για το έτος 2019.

Φταις κι εσύ Mary Rose. Γιατί δεν το έσκασες στα κατεχόμενα; Γιατί δολοφονήθηκες μαζί με το παιδί σου από λεβέντη Ελληνοκύπριο και όχι τον «αλκοολικό Ρουμάνο»;

Θυμάται κανείς πότε ακριβώς χάσαμε την ανθρωπιά μας; Σίγουρα δεν ήταν μετά την καταστροφή του ‘74. Σκατόψυχοι υπήρχαν και τότε (“φάε το φαγητό σου αλλιώς θα στο φάει το προσφυγάκι”) όμως χωρίς να έχω ζήσει τα γεγονότα από πρώτο χέρι πιστεύω πως ο κόσμος τότε άπλωσε το χέρι του και στάθηκε αλληλέγγυος προκειμένου να επιβιώσει. Αυτοί που είχαν λίγα έδωσαν σ’ αυτούς που δεν είχαν τίποτα. Και τα κατάφεραν.

Όχι, η ζημιά πρέπει να έγινε αργότερα. Τότε που αυτοί με τα λίγα (ή και το τίποτα) απέκτησαν ξαφνικά πολλά, με δάνεια, μετοχές, ομόλογα, διορισμούς, επιδόματα και εγγραφές off shore. Και έχτισαν, αγόρασαν και έφαγαν μέχρι να σκάσουν, πρώτα οι ίδιοι και μετά η φούσκα του cypriot dream. Κάπου εκεί χάθηκε τη μπάλα. Κάπου εκεί η σκατοψυχιά έγινε δεύτερη φύση εκείνων που κάποτε την έζησαν στο πετσί τους, οι πρόσφυγες έγιναν διώκτες προσφύγων και ο ξένος η (εύκολη) αιτία όλων των δεινών μας.

Μαζί με το πτώμα της Mary Rose, στην επιφάνεια του βρώμικου, θεοσκότεινου φρεατίου του Μιτσερού, βγήκαν και οι δικές μας βρωμιές, εκείνες που πιστεύαμε ότι κρύβαμε επιμελώς κάτω από το χαλάκι της (πλασματικής όπως αποδείχθηκε) ευμάρειας, τους καθωσπρεπισμού και της χριστιανικής υποκρισίας, έγραφε ο Μαρίνος Νομικός στις 20 του Απρίλη και το έγκαιρο και αιχμηρό σχόλιο του για τη φρικτή υπόθεση βρίσκεται ανάμεσα στις κορυφαίες αναρτήσεις του σάιτ μας για τη χρονιά που φεύγει.

Σήμερα ντρεπόμαστε πολύ που είμαστε Κύπριοι, γράφαμε εκείνο το μουδιασμένο πρωινό Κυριακής του Οκτώβρη, που ξυπνήσαμε για να ακούσουμε το πιο χυδαίο ηχητικό που ακούσαμε να κυκλοφορεί στη διάλεκτό μας. Το πρώτο σχόλιο μας, συνοδευόμενο με  την 'είδηση' του καβγά έμελλε να συμπεριληφθεί κι αυτό στις κορυφαίες αναρτήσεις της χρονιάς ενώ στη σύγχρονη κοινωνιολογική ιστορία του τόπου, για όλους τους γνωστούς και sad λόγους, θα έμενε βεβαίως και ο ίδιος ο καβγάς στο περιβόητο πια πάρκινγκ.

Το βίντεο εκτυλίσσόταν σε δημόσιο χώρο στάθμευσης, κάπου στη Λάρνακα και σε αυτό βιντεογραφούνταν τρεις Κύπριες γυναίκες να εκστομίζουν εναντίον γυναίκας από Ρωσία ό,τι πιο προσβλητικό και ό,τι πιο χυδαίο θα μπορούσαμε να ακούσουμε να ξεστομίζεται από άνθρωπο εναντίον άλλου ανθρώπου. Από φυλετικό και σεξιστικό μέχρι ταξικό ρατσισμό, δεν υπάρχει ποταπό στερεότυπο που να μην έχει εκστομιστεί στο βίντεο από τις τρεις Κύπριες γυναίκες. Μια μάλιστα εξ αυτών φτύνει στο πρόσωπο την κοπέλα από τη Ρωσία.

Ευτυχώς η ζωή στην Κύπρο δεν έχει να κάνει μόνο με τον ρατσισμό των Κυπρίων, παρόλο που, όσο κι αν δεν θέλουμε να το παραδεχθούμε, τη χρονιά που πέρασε, έδωσε ρεσιτάλ. Ευτυχώς, έχουν κυκλοφορήσει και αγαπηθεί και μερικές πιο feel good βρε αδερφέ ειδησούλες, όπως για παράδειγμα, η απόκτηση έπαυλης για τη Σακίρα στην Πέγεια της Πάφου και η κατοπινή δημοσίευση του πιο πετυχημένου τρολοβίντεο στην ιστορία του κυπριακού ίντερνετ. Το είχαμε πει, τότε, το λέμε και τώρα και κατά που φαίνεται αρκετοί από εσάς έχετε συμφωνήσει (το τρολοβίντεο βρίσκεται επίσης στις top αναρτήσεις της χρονιάς): Η Σιακίρα από την Πέγεια μας έχει πάρει τα μυαλά, και δεν είμαστε καλά, δεν είμαστε καθόλου καλά!

Last but not least, να πούμε πως μεγάλο 'σουξέ' για το 2019 με πολύ μεγάλο αριθμό επισκεψιμότητας και χιλιάδες pageviews είχε και το Λαφαζαnews που δημοσίευσαμε πρόσφατα, εντός Δεκεμβρίου συγκεκριμένα, για τον δημόσιο υπάλληλο στη Λευκωσία που σχόλασε στις 7 το απόγευμα. Ένα άρθρο που προκάλεσε τις ποικίλες αντιδράσεις και τα γνωστά σχόλια περί στοχοποίησης και διχασμού, εμείς ωστόσο επιμένουμε πως καλό είναι να υπάρχει μια επίγνωση των δύο μέτρων και σταθμών που ακόμη καλά κρατούν στην κοινωνία μας.

Ένα χαρούμενο 2020 να ευχηθούμε, χωρίς Ορέστηδες και χωρίς Σβετλάνες!