Συνεχίζονται αυτές στις μέρες στο Artos Foundation, στους Αγίους Ομολογητές, οι παραστάσεις του έργου «Η τελευταία απολογία ενός πεθαμένου που ’σφαξε τρεις και οκτώ λάβωσε ακόμα».

Η παράσταση ανεβαίνει σε πανελλήνια πρώτη από τη θεατρική ομάδα Θέατρο ERGO, του Βαγγέλη Γέττου, σε σκηνοθεσία Λέανδρου Ταλιώτη και με τον ηθοποιό Αλέξανδρο Παρίση επί σκηνής. 

Σύμφωνα με το δελτίο τύπου που δημοσιεύτηκε για την παράσταση, ο Νίκος Κοεμτζής, ο άνθρωπος ο οποίος το βράδυ των αποκριών του 1973 σκοτώνει τρεις αστυνομικούς και τραυματίζει οκτώ πολίτες για μια ''παραγγελιά'', στο κέντρο διασκέδασης ‘’Νεράιδα της Αθήνας’’, επιστρέφει για μία μόνο ώρα από την χώρα των νεκρών. Ζητά από το κοινό να του δώσει μια τελευταία ευκαιρία για να παρουσιάσει από τη δική του πλευρά, τα γεγονότα που συντάραξαν την ελληνική κοινωνία αλλά και την πορεία που τον οδήγησε προς αυτά.

Με αφορμή την παράσταση, κάνουμε μια σύντομη κουβέντα με τον ηθοποιό της.

Aλέξανδρε καλησπέρα. Μετά και από την εμπειρία των προβών, ποιος είναι τελικά για σένα ο Νίκος Κοεμτζής;

Μελετώντας τη ζωή του συνειδητοποίησα ότι τα βιώματα όλων των ανθρώπων πάντα στέκονται σαν βάση εκεί που πατάμε σήμερα. Επίσης είμαστε οι πράξεις μας και ό,τι μας οδήγησε σε αυτές. Για μένα ο Νίκος Κοεμτζής είναι ένα σύμβολο μοναξιάς και μοναχικότητας. Πόνου και αντοχής . Τιμωρίας και ενοχής. Απομόνωσης και φυλακής. Παρανομίας και τιμής.

Πώς είναι να υποδύεσαι μια προσωπικότητα που «επιστρέφει μια ώρα από τη χώρα των νεκρών»; 

Είναι μια διαδρομή μέσω της αναδρομής της ζωής του. Μια ανάγκη να πει όλα αυτά που ίσως δεν πρόλαβε. Να θέσει ερωτήματα στο κοινό δέκα χρόνια μετά το θάνατο του.

Υποκριτικά το να μιμηθούμε το πρόσωπο απορρίφθηκε αμέσως στις πρώτες κουβέντες που είχαμε με τον Λέανδρο .

Το αίσθημα ντροπής τον φέρνει στη σκηνή κι όχι οι τυμπανοκρουσίες γύρω από τον μύθο του.

Πώς θα συσχέτιζες το στόρι του Κοεμτζή με το σήμερα; Γιατί πιστεύεις πως μια ωμή και παρορμητική ψυχρή δολοφονία έχει γίνει μια δημοφιλής διαχρονική ιστορία με πρωταγωνιστή έναν αντιήρωα;

Το κείμενο ρωτά. Το κείμενο αναρωτιέται. Το κείμενο καίει σαν μετατραυματικό στρες.

Η κοινωνία μας μέχρι και σήμερα δεν έχει αποδείξει ότι μπορεί να αναλύει και να εξηγεί, χωρίς βέβαια να δικαιολογεί τα τόσο στυγνά εγκλήματα. Η Δικαιοσύνη έκανε το έργο της και καταδίκασε. Η κοινωνία νωρίτερα θα μπορούσε να αποτρέψει το γεγονός;

Η ζωή ενός ανθρώπου που έμαθε να ζει κυνηγημένος απ τα πρώτα χρόνια της ζωής του θα μπορούσε να οδηγηθεί κάπου αλλού;

Ο ίδιος ζήτησε να εκτελεστεί την επόμενη μέρα του δικαστηρίου. Ανέλαβε ανεύθυνη . Η κοινωνία; Ανέλαβε; 

Να ένας καλός λόγος για να γίνει μια παράσταση σήμερα.

Tο κείμενο του Βαγγέλη Γέττου πώς θα το χαρακτήριζες;

Η μελέτη του Βαγγέλη για τη δικογραφία του Κοεμτζη σε συνδυασμό με την ανάγκη να γράψει για αυτόν κάτι μυθοπλαστικό που θα ακουμπάει πάνω του δημιούργησαν κάτι ευφυές. Το διάβασα και αισθάνθηκα τυχερός που έπεσε στα δικά μου χέρια .Ήρθε και η βαθύτατη ματιά  του Λεανδρου και συμπληρώθηκε το team.

Μέσω του κειμένου της παράστασης, τι νέο θα έλεγες πως προστίθεται στο στόρι Κοεμτζή;

Ένα αίσθημα ντροπής και μετάνοιας σε συνδυασμό με έναν διάλογο που ανοίγει με το κοινό. 

Σα να θέλει να αλλάξει όλα αυτά τα βλέμματα που τον κοιτάζουν και γράφουν πάνω «φονιάς» και να γράψουν «Νίκος». Είναι η μεγάλη του ευκαιρία κι εύχομαι από εκεί που βρίσκεται, να χαμογελά και να μη μας καταριέται.

Eίναι συμπτωματικό το ανέβασμα της παράστασης στην παρούσα χρονική συγκυρία;

Η παράσταση ανέβηκε τώρα γιατί τώρα ήταν έτοιμη. Άρα ναι. Είναι συμπτωματικό ότι ανεβήκαμε μια εβδομάδα πριν τις εκλογές.

Μην φοβάστε όμως, η παράσταση δεν προτείνει ούτε συστήνει τι να πάτε να ψηφίσετε .

Έστω όμως ...Ας θυμίσει ότι το εκλογικό του δικαίωμα ο άνθρωπος το ασκεί κάθε τέσσερα χρόνια. Εάν δεν το κάνει, τότε ηθικά χάνει το δικαίωμα του να διαμαρτύρεται .

H σκηνοθεσία του Λέανδρου Ταλιώτη πού βασίστηκε;

Στην εμπιστοσύνη και στην καλή επικοινωνία μας. Στην κατάργηση των κλισέ αποδόσεων. Στην ελευθερία μας να τον ζωντανέψουμε κι ας έχει πεθάνει .Στην μη κριτική ματιά για το ίδιο το πρόσωπο.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Κείμενο: Βαγγέλης Γέττος

Σκηνοθεσία: Λέανδρος Ταλιώτης

Σκηνογραφία/Ενδυματολογία: Λάκης Γενεθλής

Μουσική: Βαγγέλης Γέττος

Συνεργάτης έρευνας: Φώτης Παλαμιώτης

Επί σκηνής: Αλέξανδρος Παρίσης

Παραστάσεις: Λευκωσία *Artos Foundation, 22/5, 23/5, 24/5, 29/5, 30/5, 31/5

Ώρα έναρξης: 8.00 μ.μ. Πληροφορίες: 96130158

Πληροφορίες: 96130158

Γενική είσοδος: €12 , Μειωμένο: €10

FACEBOOK EVENT

Οι παραστάσεις πραγματοποιούνται με τη στήριξη των Πολιτιστικών Υπηρεσιών του Υπουργείου Παιδείας, και Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας μέσω του προγράμματος «ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ» ΓΙΑ ΤΟ 2021. * Artos Foundation, Αγίων Ομολογητών 64, 1080, Λευκωσία