Η ίδια χαρακτηρίζει το βιβλίο ένα παραμύθι που θα μας ταξιδέψει σε βασικές έννοιες της ζωής τις οποίες πολλές φορές προσπερνάμε ή ξεχνάμε ενώ θα ήθελε ο αναγνώστης να σκεφτεί διαβάζοντας πως η πιο αληθινή μορφή αγάπης είναι εκείνη που σε αποδέχεται έτσι ακριβώς όπως είσαι, ότι ο έρωτας δεν είναι ιδιοκτησία, παρά ένα όμορφο ταξίδι και να σκεφτεί ότι αγάπη είναι εκείνο το συναίσθημα που σε εμπνέει να γίνεσαι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου. 

Μαρίνα, πες μας λίγα πράγματα για εσένα ώστε να σε γνωρίσουμε καλύτερα.  

Είμαι παρατηρητής του κόσμου. Αιώνια ρομαντική. Πιστεύω στη δύναμη της αγάπης. Αγαπώ τις τέχνες και τα ταξίδια. Εργάζομαι ως Συστημική Ψυχοθεραπεύτρια. Λατρεύω τις ερωτήσεις των παιδιών και δεν θα μπορούσα να ζήσω σε ένα κόσμο χωρίς παιδιά, πουλιά και μουσική. 

Σήμερα εργάζεσαι ως Συστημική Ψυχοθεραπεύτρια τόσο με ενήλικες όσο και με παιδιά. Ποιο είναι το πιο συχνό “πρόβλημα” με το οποίο έρχεσαι αντιμέτωπη σήμερα μέσα από τη δουλειά σου τόσο με ενήλικες όσο και με παιδιά;  

 Τα παιδιά κάνουν κάτι πολύ έξυπνο. Αναπτύσσοντας "συμπτώματα ", συνήθως αυτό που κάνουν είναι να προσκαλούν τους γονείς στη θεραπεία. Το πρόβλημα είναι όταν ο γονέας δεν θέλει να έρθει σε θεραπεία, πάρα μόνο πιστεύει ότι ο ψυχοθεραπευτής θα κάνει μαγικά και θα επιλύσει το σύμπτωμα. Η μη ανάληψη ευθύνης είναι το πιο μεγάλο πρόβλημα από το ίδιο το “πρόβλημα”.

Εξήγησε μας λίγο τον όρο Συστημική Ψυχοθεραπεύτρια;  

Ο Συστημικός Ψυχοθεραπευτής κατα την ψυχοθεραπεία θα εξετάσει τα συστήματα στα οποία τοποθετείται και αναφέρεται το άτομο και με τα οποία αλληλεπιδρά και αλληλεξαρτάται, όπως το οικογενειακό, το εργασιακό και το κοινωνικό. Όπως αναφέρει ο Gregory Bateson, στη θεωρία του για τα συστήματα, "είμαστε μέρη ενός αλληλοσυνδεδεμένου όλου". Η αλλαγή στο άτομο επιφέρει αλλαγή στο σύστημα και το ανάποδο. Αυτή είναι και η βάση της Συστημικής Ψυχοθεραπείας.

Οι Κύπριοι θεωρείς μπορούν εύκολα να αποδεκτούν ότι το παιδί τους ίσως αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα; Πόσο εύκολα θα ανατρέξουν σε ένα ψυχολόγο; Υπάρχει θεωρείς ακόμη ταμπού σήμερα;  

Ευτυχώς οι γονείς σήμερα είναι πιο εξοικειωμένοι, με την επιστήμη της ψυχολογίας και την ιδιότητα του Ψυχολόγου-Ψυχοθεραπευτή. Φυσικά, υπάρχουν και περιπτώσεις γονέων που δεν αποδέχονται εύκολα το σύμπτωμα το οποίο παρουσιάζεται ή η οποιαδήποτε κρίση. Χρειάζεται αρκετή ψυχοεκπαίδευση από την πλευρά του Ψυχολόγου-Ψυχοθεραπευτή, αλλά και στήριξη έτσι ώστε να βοηθήσει τους γονείς να αποδεκτούν και να διαχειριστούν το οποιοδήποτε πρόβλημα παρουσιάζεται στο οικογενειακό σύστημα. Ζούμε στην Κύπρο, υπάρχουν ακόμη ταμπού σε πολλούς τομείς.

Τελευταία κυκλοφόρησες ένα βιβλίο. Μίλησε μας γι’ αυτό; Πώς γεννήθηκε η ιδέα, τι ήταν αυτό που σε παρακίνησε να γράψεις και σε ποιους απευθύνεται;

Αρχικά να πω ότι το βιβλίο δεν γράφτηκε για να εκδοθεί. Για πολύ καιρό έγραφα τις σκέψεις μου οι οποίες κοινωνούνταν από ερεθίσματα γύρω μου και μέσα μου. Εκείνο το διάστημα, έγραφα για να γειώνομαι στη γη, για να μπορέσω να διαχειριστώ τον θάνατο, για να καταλάβω περισσότερο τον εαυτό μου και τους άλλους. Σε όλες τις ιστορίες που έγραφα ο πρωταγωνιστής ήταν ένα πουλί. Εντελώς μαγικά, όταν σταμάτησα να γραφώ για αυτό το πουλί και ενώνοντας τις ιστορίες, δημιουργήθηκε αυτό που σήμερα ονομάζεται “Ο Γκιώνης κι εγώ”. Πολλοί με ρωτούν αν ο Γκιώνης ήταν πραγματικό πλάσμα ή αν μιλώ για τον εαυτό μου. Λοιπόν, η απάντηση είναι ναι και στα δύο. Για χρόνια ολόκληρα άκουγα το λάλημα του Γκιώνη έξω από την κρεβατοκάμαρά μου. Εκείνο το λάλημα παρόλο που με στεναχωρούσε, γιατί ήταν ένα λάλημα θλιμμένο και μοναχικό, με νανούριζε κιόλας. Η γιαγιά μου, τότε μου είπε την ιστορία του πουλιού και έκτοτε έμαθα και το όνομα του Γκιώνη. Έχω μια τεράστια αδυναμία στα πουλιά. Μπορώ να κάθομαι να τα χαζεύω για ώρες. Τα θεωρώ μαγικά πλάσματα. Όταν ήμουν μικρή ένιωθα την ανάγκη να τα προστατέψω, μεγαλώνοντας, κατάλαβα πως είναι πλάσματα παντοδύναμα. Είχα την τύχη, να γνωρίσω έναν άνθρωπο-πουλί που πάνω σε ελεύθερες πτήσεις με βοήθησε να ανακαλύψω την δύναμη της δικής μου φτερούγας, την μελωδία του δικού μου τραγουδιού μέσα στον κόσμο. Απευθύνεται σε όσους έχουν ανοιχτό μυαλό και ανοιχτή καρδιά. 

Πώς χαρακτηρίζεις αυτό το βιβλίο;  

Αυτή είναι η πιο δύσκολη ερώτηση. Μέχρι και σήμερα δεν μπορώ να κατατάξω το βιβλίο σε μια συγκεκριμένη κατηγορία. Αν έπρεπε να το κάνω, θα έλεγα πως είναι ένα παραμύθι που σε ταξιδεύει σε βασικές έννοιες της ζωής τις οποίες πολλές φορές προσπερνάμε η ξεχνάμε. 

Τι θα ήθελες να πάρει κάποιος διαβάζοντας αυτό το βιβλίο;

Θα ήθελα ο αναγνώστης να σκεφτεί πως η πιο αληθινή μορφή αγάπης είναι εκείνη που σε αποδέχεται έτσι ακριβώς όπως είσαι. Ότι ο έρωτας δεν είναι ιδιοκτησία, παρά ένα όμορφο ταξίδι. Θα ήθελα να σκεφτεί ότι αγάπη είναι εκείνο το συναίσθημα που σε εμπνέει να γίνεσαι η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου. Θα ήθελα επίσης, να θυμηθεί το μικρό παιδί που ήταν κάποτε και τα όνειρα που έκανε όταν εκείνος/εκείνη ξάπλωνε στο κρεβάτι του. Ότι εκείνο το παιδί υπάρχει ακόμα και κάθε μέρα είναι μια ευκαιρία να γίνουν κάποια από εκείνα τα όνειρα πραγματικότητα.

Υπάρχουν στο μυαλό σου σχέδια για κάποιο νέο βιβλίο;  

Στη δική μου περίπτωση, το επόμενο παιδί θα έρθει σαν το πρώτο. Απρογραμμάτιστα!

>> Το βιβλίο της Μαρίνα Χατζηθεολόγου “Ο Γκιώνης κι εγώ” κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πνοή. Στην Κύπρο θα το βρεις στα Βιβλιοπωλεία Κ.Π Κυριακού, Κυριάκου και στα Βιβλιοπωλεία Πάργα ενώ στην Ελλάδα στα βιβλιοπωλεία της Πνοής, Ιανό, Πολιτεία και Πρωτοπορία.

Ο σχεδιασμός του βιβλίου έγινε από την Ασπασία Ξυδέα.