Η Έρικα Μπεγέτη μάς μίλησε για το ρόλο της στη σουρεαλιστική κωμωδία «Απόψε τρώμε στης Ιοκάστης» και ποια κοινά στοιχεία εντοπίζει ανάμεσα στην ίδια και την ηρωίδα. Εξομολογείται επίσης εάν έχει βιώσει ποτέ συμπεριφορές κατάχρησης εξουσίας, ενώ σχολιάζει και το επίπεδο των κυπριακών τηλεοπτικών παραγωγών.

Στην παράσταση «Απόψε τρώμε με την Ιοκάστη», αποκαλύπτονται άνθρωποι που δεν έχουν καμία πραγματική επικοινωνία μεταξύ τους. Θεωρείτε ότι αυτό το φαινόμενο είναι κύριο χαρακτηριστικό και της δικής μας εποχής;

Υπάρχει αυτό το φαινόμενο φυσικά, εξαιτίας των καταστάσεων που ζούμε και της καθημερινότητας που πολλές φορές μάς αποσυντονίζει. Άλλωστε αυτό ακριβώς σατιρίζει το έργο. Υπάρχουν αρκετές σκηνές που δείχνουν με κωμικοτραγικό τρόπο αυτό που συμβαίνει σήμερα.

Υπάρχουν στοιχεία της προσωπικότητας της Ιοκάστης, τα οποία εντοπίζετε και στον δικό σας χαρακτήρα;

Θα ήθελα να μην υπάρχουν κοινά, αλλά βρίσκω, ναι (γέλια). Η Ιοκάστη είναι ο πιο ανθρώπινος χαρακτήρας του έργου. Εγώ "δάνεισα' στην ηρωίδα μια αφηρημάδα που έχω και με κάνει να αποκόπτομαι από την πραγματικότητα. Κάποιες φορές, αυτό εκλαμβάνεται και ως αφέλεια.

Είναι προϋπόθεση για τη μελέτη ενός ρόλου που ενσαρκώνεται, να υπάρχει κοινό έδαφος;

Όχι πάντα. Αυτό συμβαίνει αυτόματα. Πιο παλιά, όταν ήμουν νεότερη, στο επάγγελμα το θεωρούσα σημαντικό. Τώρα υποσυνείδητα ταυτίζομαι με τον ρόλο που παίζω.

Ποιες διαφορές παρατηρείτε στο κυπριακό θέατρο από τις αρχές της καριέρας σας, σε σύγκριση με σήμερα;

Πλέον υπάρχει μεγαλύτερη αποδοχή για το αντικείμενο του ηθοποιού. Δεν πιστεύω πως το ίδιο το θέατρο έχει προχωρήσει τόσο πολύ, όσο ο κόσμος. Σήμερα έχεις τόσες πολλές ευκαιρίες μέσα από το διαδίκτυο. Οι πληροφορίες αυτές κάνουν τους νέους ηθοποιούς να είναι καλύτεροι από τους παλιούς. Στο παρελθόν έπαιζε σημαντικό ρόλο η φαντασία. Τώρα είναι η χρυσή εποχή για τους ηθοποιούς με όλη αυτή την εξέλιξη.

Διάβασε Επίσης: Οι παραστάσεις “Άριστος” και “Θέλω να σου κρατάω το χέρι” έρχονται στον ΘΟΚ

Έχετε πρωταγωνιστήσει σε σπουδαίες τηλεοπτικές δουλειές. Πώς κρίνετε το επίπεδο των τηλεοπτικών παραγωγών στην Κύπρο;

Σίγουρα έχει εξελιχθεί με τα χρόνια. Είναι όμως ανάλογα και τις επιλογές που κάνει ένας παραγωγός. Η Κύπρος κατά τη γνώμη μου είναι σε θέση να κάνει σπουδαίες παραγωγές που δεν τις κάνει πάντα και θεωρώ πως ευθύνεται το οικονομικό κομμάτι κυρίως. Παράλληλα, αυτό που εκλαμβάνω είναι πως γίνονται εκπτώσεις και υπάρχει προχειρότητα.

Όλα αυτά τα χρόνια, τι είδους σχέση έχετε δημιουργήσει με το κοινό σας;

Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω ακριβώς. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν έρθει και έχουν δει δουλειές μου και μου είπαν ότι τους άρεσα. Το πρόβλημα είναι πως στην Κύπρο το θεατρικό κοινό είναι μικρό και ανακυκλώνεται. 

Υπάρχει κάτι που σας απωθεί γενικότερα στο χώρο σας;

H έλλειψη σοβαρότητας και εργατικότητας. Η αίσθηση πως τα πράγματα κερδίζονται εύκολα, είναι κάτι που δεν ισχύει.

Στα τόσα χρόνια πορείας σας, έχετε βιώσει συμπεριφορές κατάχρησης εξουσίας από σκηνοθέτες και συναδέλφους σας; Και αν ναι, πώς τις χειριστήκατε;

Έχω έρθει αντιμέτωπη με χυδαίους ανθρώπους όχι όμως με καταστάσεις όπως αυτές που έχουν γίνει γνωστές στην Ελλάδα. Όταν ο άλλος σου δηλώνει την πρόθεση του, φεύγεις. Εγώ αυτό έκανα γιατί έτσι λειτουργώ. Ήμουν βέβαια τυχερή γιατί βρήκα αμέσως δουλειά στα πρώτα μου βήματα, δεν είχα ποτέ οικονομική ανάγκη οπότε θεωρώ πως παίζει και αυτό το ρόλο του. Δεν ήθελα να γίνω ποτέ το πρώτο όνομα, έβρισκα δουλειά η οποία μου άρεσε και την έκανα.

Διάβασε Επίσης: Η Βαλεντίνα Σοφοκλέους πιστεύει ότι φάνηκε τυχερή γιατί πρώτα απ' όλα την αγάπησε ο κόσμος 

Τι σας έχει μάθει το θέατρο για τη ζωή και τι η ζωή για το θέατρο;

Το θέατρο αλλά και η ίδια ζωή, μου έμαθαν πως πρέπει να προσπαθήσεις για να κατακτήσεις αυτό που θες, ότι όλα ανακυκλώνονται και τίποτα δεν είναι δεδομένο.

Αν η ζωή σας γινόταν έργο, αλήθεια, τι τίτλο θα της δίνατε;

Θα αρκεστώ στο «Άλλη μια μέρα».

Πηγή φωτογραφίας