Τι αποτέλεσε έμπνευση για το βιβλίο;

Η αφορμή για τη δημιουργία του βιβλίου αλλά και η πηγή έμπνευσης μου ήταν πρωτίστως ο γιος μου, ο οποίος βρίσκεται στο φάσμα του αυτισμού και έτσι έχει έναν διαφορετικό, μοναδικό, δικό του τρόπο με τον οποίο σκέφτεται και δρα. Έτσι, αντιμετωπίζει και ο ίδιος αλλά και εμείς σαν οικογένεια πολλές προκλήσεις καθημερινά. Ο Λάκης Κορδελάκης, όπως και ο γιος μου, αντιμετωπίζει διάφορες προκλήσεις λόγω της διαφορετικότητάς του. Ο Λάκης έχει μια πολύχρωμη, μοναδική προσωπικότητα η οποία γίνεται ο λόγος να του απαγορευτεί η είσοδος στη σχολή εκπαίδευσης δεινοσαύρων. Ενώ στην αρχή αυτό τον απογοητεύει, στην περιπέτεια του μαθαίνει πως με πίστη στον εαυτό και τις δυνατότητες του και με τη βοήθεια του αλληλοσεβασμού, της κατανόησης και της φιλίας μπορεί να φτιάξει έναν καλύτερο κόσμο. Έτσι, εκτός από τον γιο μου, πηγή έμπνευσης αποτέλεσαν και όλα τα παιδάκια του κόσμου τα οποία είναι το κάθε ένα ξεχωριστό και θα ήθελα αυτό το παραμύθι να αποτελέσει αφορμή για να αποδεχτεί, να αγαπήσει και να αγκαλιάσει το κάθε παιδάκι το εαυτό και τους γύρω του περισσότερο!

Ποιο μήνυμα θέλεις να στείλεις μέσα από αυτό;

Το μήνυμα που θα ήθελα να αποκομίσουν οι μικροί αλλά και οι μεγάλοι αναγνώστες που θα διαβάσουν το βιβλίο είναι ότι όλοι είμαστε διαφορετικοί και μοναδικοί αλλά ταυτόχρονα ίσοι. Η διαφορετικότητα κάνει τη ζωή μας πιο πολύχρωμη και πιο ενδιαφέρουσα και όλοι μαζί μπορούμε να πετύχουμε σπουδαία πράγματα. Επίσης, το πόσο σημαντική είναι η φιλία, η κατανόηση και η αλληλοβοήθεια καθώς και το ότι ο κόσμος μας θα γίνει ένα καλύτερο μέρος αν όλοι αποδεχόμαστε, σεβόμαστε και αγαπάμε τον εαυτό μας αλλά και ο ένας τον άλλον! Σε μια κοινωνία ανοιχτόκαρδη και ανοικτόμυαλη, όλοι είναι χρήσιμοι, ευπρόσδεκτοι και όλοι έχουν θέση.

Τι σε συναρπάζει περισσότερο στην ιστορία;

Με συναρπάζει το πως δεν χρειάζονται και πολλά για να αλλάξει η ζωή μας προς το καλύτερο. Μόνο λίγο πείσμα, καλούς φίλους, ομαδική δουλειά και θετικό πνεύμα. Ο Λάκης και η παρέα του, στην αρχή της ιστορίας είναι απογοητευμένοι, θυμωμένοι, λυπημένοι και σκέφτονται να παρατήσουν τις προσπάθειες τους για να κάνουν αυτό που ονειρεύονται. Έχοντας όμως ο ένας τον άλλον, θετική σκέψη και ομαδικότητα σύντομα μετατρέπονται σε μια χαρούμενη, λαμπερή, μοναδική παρέα που μπορεί να πετύχει τα πάντα.

Πως αντιδρούν τα παιδιά ακούγοντας την ιστορία; Δείχνουν να κατανοούν τι πάει να πει διαφορετικότητα;

Οι ενήλικες, μερικές φορές θεωρούμε ότι είναι δύσκολο για τα παιδιά να καταλάβουν τι εννοούμε με όρους όπως η διαφορετικότητα, η ισότητα και η αποδοχή, όμως πραγματικά, δουλεύοντας με παιδιά μπορώ να πω ότι με εκπλήσσει το πόσο ώριμα είναι μερικές φορές και πόσο έτοιμα είναι να κατανοήσουν τέτοιες έννοιες. Πολλές φορές βρίσκω ότι όχι μόνο τις κατανοούν αλλά έχουν πολύ πιο έντονο το αίσθημα της δικαιοσύνης από τους ενήλικες και πολύ χαμηλότερη αντοχή σε όποιον ή οτιδήποτε είναι άδικο για τα ίδια αλλά και τους γύρω τους. Τα παιδιά ακούνε την ιστορία με αγωνία και ενθουσιασμό αλλά αυτό που με συγκινεί περισσότερο είναι ότι όταν τα ρωτώ στο τέλος τι είναι αυτό που τους άρεσε περισσότερο, τις περισσότερες φορές μιλούν για το πως ο Λάκης και η παρέα του όχι μόνο έγιναν αποδεκτοί αλλά και κέρδισαν τον θαυμασμό των γύρω τους και για το ότι όλοι πρέπει να είμαστε αγαπημένοι και φίλοι!

Πιστεύεις ότι θέματα όπως ο αυτισμός αποτελούν ακόμη ταμπού για την κυπριακή κοινωνία;

Παρόλο που γενικά υπάρχει καλύτερη κατανόηση του αυτισμού ειδικότερα αλλά και της διαφορετικότητας γενικότερα, βλέπω ότι στην Κύπρο αλλά και σε πολλές άλλες χώρες υπάρχει αυτό που λέμε το ‘κοινωνικό στίγμα’ του αυτισμού. Πολλές οικογένειες, ακόμα φοβούνται να έρθουν αντιμέτωποι με μια τέτοια διάγνωση θεωρώντας ότι κάτι τέτοιο θα αποτελούσε εμπόδιο για το μέλλον του παιδιού τους, θα περιόριζε τις ευκαιρίες του να συμπεριληφθεί στην κοινωνία, να βρει μιαδουλειά και να συναναστραφεί με συνομήλικους του. Πράγματι, το να έρχεσαι αντιμέτωπος με την διάγνωση του αυτισμού είναι πολύ δύσκολο, όμως αυτό που είναι σημαντικό να θυμόμαστε είναι πως μόνο με την αποδοχή θα μπορέσουμενα προσφέρουμε στο παιδί μας την ευκαιρία να έχει πρόσβαση στις σωστέςπαρεμβάσεις και κατ’ επέκταση μια καλύτερη ζωή.

Πόσο μακριά ή πόσο κοντά είμαστε στην Κύπρο στον αποδεχτούμε και να στηρίξουμε την διαφορετικότητα;

Παρόλο που έχουν ακόμα πολλά να γίνουν, βλέπω πως η κυπριακή κοινωνία έχει αρχίσει να γίνεται πιο δεκτική, πιο ανοικτή στο διαφορετικό και πιο έτοιμη να αγκαλιάσει όλα τα μέλη της. Και αυτό είναι πολύ θετικό και δίνει ελπίδα για το μέλλον. Ελπίζω πως και ο Λάκης Κορδελάκης, που έχει σκοπό να ευαισθητοποιήσει μικρούς και μεγάλους αναγνώστες γύρω από το θέμα της διαφορετικότητας, να αγκαλιαστεί από την κυπριακή κοινωνία, να καταφέρει να αγγίξει πολλές παιδικές ψυχές και να γίνει η αφορμή να συζητήσουν οι γονείς και τα παιδιά για τα ευαίσθητα θέματα της διαφορετικότητας, της αποδοχής και τηςισότητας.

Τι σημαίνει για σένα η λέξη αυτισμός;

Μερικές φορές, όταν βλέπω τον γιο μου μέσα από τα μάτια άλλων ανθρώπων που ίσως να μην τον αγαπούν ή κατανοούν όπως εγώ, καταλαβαίνω πως η λέξη αυτισμός ίσως σημαίνει πως το παιδί μου έχει ένα δικό του τρόπο σκέψης και δράσης που διαφέρει από ένα νευροτυπικό παιδί. Όμως, για μένα η λέξη αυτισμός, σημαίνει τόσα πολλά περισσότερα. Σημαίνει δύναμη να ξεπερνάς το εαυτό σου και τις προκλήσεις που συναντάς κάθε μέρα, σημαίνει θάρρος να είσαι ο εαυτός σου, θάρρος να εκφράζεις ακριβώς αυτό που σκέφτεσαι χωρίς να φοβάσαι τι θα σκεφτούν οι άλλοι, δύναμη για να μην τα παρατάς και πολλά κρυφά αλλά και φανερά ταλέντα!

Τι σου έχει μάθει το δικό σου παιδί, όντας στο φάσμα του αυτισμού;

Είναι αμέτρητα τα πράγματα που μαθαίνεις ζώντας με ένα παιδί με αυτισμό. Δε σας κρύβω ότι στην αρχή ήρθαμε αντιμέτωποι με αρκετές δυσκολίες, μπορώ να πω πως κατά κάποιο τρόπο η διάγνωση του αυτισμού ήταν λες και ήρθε ξαφνικά να βάλει ένα βίαιο τέλος στα όνειρα που κάναμε για το παιδί μας. Σύντομα όμως κατάλαβα πως δεν έχει σημασία τι όνειρα έκανα εγώ για τον γιο μου αλλά το πως θα μπορέσω να τον βοηθήσω και να τον στηρίξω να ζήσει αυτός την ζωή που τον κάνει ευτυχισμένο. Και έτσι, έμαθα να εκτιμώ τα δώρα που έφερε μαζί της η διάγνωση του αυτισμού: Το δώρο του να μην εξαρτόμαστε από τις προσδοκίες μας αλλά να αποδεχόμαστε το τι είναι ρεαλιστικό για το παιδί μας. Το δώρο του να γινόμαστε όλοι μια γροθιά γύρω από το παιδί μας και να είμαστε οι μεγαλύτεροι υποστηρικτές και θαυμαστές του. Το δώρο του να γιορτάζουμε ακόμα και τα μικρότερα βήματα προόδου με ενθουσιασμό. Το δώρο της επιλογής, μιας επιλογής να αγκαλιάσουμε τη ζωή όπως έρχεται και να την ζήσουμε στο μέγιστο! Το δώρο του ζωντανού, γεμάτου χαρά πνεύματος του! Πραγματικά, ο αγνός ενθουσιασμός του Κυριάκου, το χαμόγελο του και η ζωντάνια του είναι η πιο όμορφη πηγή ενέργειας που γνώρισα ποτέ μου.