Φωτογραφία: Παναγιώτης Μηνά Επιμέλεια: Πάρις Δημητριάδης

Ο Πάρις Ερωτοκρίτου πιστεύει πως το καλό θέατρο είναι το ζωντανό θέατρο, «το θέατρο που τολμά, που είναι σε εισαγωγικά επικίνδυνο και στο οποίο υπάρχουν πολλές και διαφορετικές φωνές». Με αφορμή την προβοκατόρικη και φαντασμαγορική παράσταση «Ριχάρδος ο Γ’», που ανεβαίνει την τρέχουσα περίοδο στην Κεντρική Σκηνή του ΘΟΚ, ανοίγουμε μαζί του κουβέντα.

ΔΙΑΒΑΣΕ: Ο Προκόπης Αγαθοκλέους έβαλε τον εαυτό του σε μπελάδες. Είδαμε την παράσταση Ριχάρδος Γ’

Πάρι καλησπέρα, γιατί το συγκεκριμένο έργο του Σαίξπηρ; Γιατί ο Ριχάρδος ο Γ';

Μου δόθηκε η ελευθερία από τον καλλιτεχνικό διευθυντή του ΘΟΚ να επιλέξω μέσα από ένα μικρό κατάλογο έργων του Σαίξπηρ, στον οποίο συμπεριλαμβανόταν και ο Ριχάρδος ΙΙΙ. Αξίζει να αναφέρω ότι, 400 και πλέον χρόνια μετά τη συγγραφή του, το έργο παρουσιάζεται στην Κύπρο για πρώτη φορά.

Τελικά είναι ή δεν είναι διακριτά τα όρια μεταξύ θεατρικής γραφής και ιστοριογραφίας;

Στο συγκεκριμένο έργο δεν είναι πολύ διακριτά. Σ’ αυτό συνέβαλε και όλη η μυθολογία που αναπτύχθηκε γύρω από το θεατρικό έργο τα τελευταία 400 χρόνια καθώς και το γεγονός ότι κατατάσσεται μέσα στα ιστορικά έργα του Σαίξπηρ. Μια στοιχειώδης έρευνα όμως καταδεικνύει ότι οι πηγές στις οποίες βασίστηκε ο Σαίξπηρ για να γράψει το έργο, 100 χρόνια μετά τον θάνατο του Ριχάρδου ΙΙΙ, ήταν -το λιγότερο- προσκείμενες στον Ερρίκο VII, τον βασιλιά δηλαδή που σκότωσε τον Ριχάρδο στη μάχη του Μπόσγουορθ.

Έχουμε δει υπερθέαμα. Πόσο εύκολο ήταν να πραγματοποιηθεί μέσα στον ΘΟΚ (αλλά και γενικότερα) κάτι τέτοιο; Είναι όντως μια απαιτητική παραγωγή, όχι μόνο υποκριτικά αλλά και τεχνικά. Όπως σε αρκετές αντίστοιχες μεγάλες παραγωγές, έτσι και σ’ αυτήν υπήρξαν δυσκολίες, οι οποίες όμως ξεπεράστηκαν και είμαστε πια σε θέση να έχουμε αυτό το αποτέλεσμα. Στο τέλος θα γίνει βεβαίως μια αξιολόγηση από πλευράς δημιουργών, που ελπίζω να βοηθήσει στο να βελτιωθούμε όλοι.

Τι ήταν εκείνο που σε τράβηξε στον Προκόπη και του πρότεινες τον ρόλο; Ο Προκόπης είναι ένας εξαιρετικός ηθοποιός με σημαντική εμπειρία στο θεατρικό τοπίο της Κύπρου αλλά και της Ελλάδας. Την ίδια στιγμή διαθέτει εκρηκτικότητα αλλά και την ικανότητα να αφήνεται και να μπαίνει σε επικίνδυνες περιοχές με την τεχνη του. Έχει εξαιρετική κίνηση και ισχυρή σωματική έκφραση, κάτι που ο συγκεκριμένος ρόλος το απαιτεί. Όμως η παραγωγή έχει δεκαπέντε ακόμη ηθοποιούς που ενσαρκώνουν δύο και τρεις ρόλους και οι οποίοι δίνουν τα πάντα για την παράσταση. Η όποια επιτυχία λοιπόν στηρίζεται σε ολόκληρη την ομάδα.

Δεν βάζω ταμπέλες σε ηθοποιούς, δεν με αφορά ούτε λεπτό το όποιο background, ούτε και θεωρώ ότι έχουμε τόσο μεγάλη εκπαιδευτική παράδοση στο θέατρο για να μπορούμε να μιλάμε για «σχολές υποκριτικής» στην Κύπρο

Οι ηθοποιοί του θιάσου προέρχονται από διαφορετικά backgrounds, ήταν κάτι που επιδιώχθηκε σκόπιμα ή τυχαία έγινε; Δεν βάζω ταμπέλες σε ηθοποιούς, δεν με αφορά ούτε λεπτό το όποιο background, ούτε και θεωρώ ότι έχουμε τόσο μεγάλη εκπαιδευτική παράδοση στο θέατρο για να μπορούμε να μιλάμε για «σχολές υποκριτικής» στην Κύπρο. Επιλέγω κυρίως με βάση την επικοινωνία που μπορώ να έχω με τους ηθοποιούς και βέβαια με τις ικανότητες τους ως καλλιτέχνες του θεάτρου αλλά και των αναγκών του εκάστοτε έργου. Σημαντικό για μένα είναι οι ηθοποιοί να με εμπνέουν και να με πάνε ένα βήμα παρακάτω και στη δική μου δουλειά.

Μπορεί το κοινό να δει παράσταση για τρεις ώρες; Καταρχάς η παράσταση διαρκεί 2 ώρες και 40 λεπτά. Ναι, μπορεί, αν η παράσταση είναι έτσι φτιαγμένη για να του κρατάει το ενδιαφέρον και οι ηθοποιοί παρόντες εκατό τοις εκατό στη σκηνή. Ήδη από το κείμενο κόπηκε πέραν της μιας ώρας έργο, με πολύ κόπο, προσοχή και επιμέλεια. Αν κόβαμε κι άλλο τότε θα επηρεάζαμε τη συνοχή αλλά και τον ρυθμό ενός τόσο σημαντικού έργου. Μακριά από μας τέτοια σκέψη!

Πάρι, τι τελικά σημαίνει για σένα καλό θέατρο και πώς το οραματίζεσαι να εφαρμόζεται σε τοπικό επίπεδο; Καλό θέατρο είναι το ζωντανό θέατρο. Ένα θέατρο στο οποίο οι ηθοποιοί επικοινωνούν στη σκηνή αλλά και με τους θεατές. Ένα θέατρο που λαμβάνει υπόψη την κοινότητα που το περιβάλλει και που το τιμάει κάθε βράδυ. Ένα θέατρο που τολμά, που είναι ‘επικίνδυνο’ και στο οποίο υπάρχουν πολλές και διαφορετικές φωνές.

ΔΙΑΒΑΣΕ: Ο κακός, δύσμορφος και γοητευτικός Ριχάρδος Γ' «ανεβαίνει» στην Κύπρο για πρώτη φορά