7 ΑΠΟΡΙΕΣ σε ιδιώτη γιατρό που δεν θέλει το ΓεΣΥ

7 ΑΠΟΡΙΕΣ σε ιδιώτη γιατρό που δεν θέλει το ΓεΣΥ

7 ΑΠΟΡΙΕΣ σε ιδιώτη γιατρό που δεν θέλει το ΓεΣΥ
Xάλι μαύρο βασικά το νέο σύστημα υγείας, σύμφωνα με όσα μας λέει ο δόκτωρ Δημήτρης Δημητρίου

Ο δόκτωρ Δημήτρης Δημητρίου είναι παθολόγος, γαστρεντερολόγος και ηπατολόγος. Έχει εργαστεί στη Σουηδία από το 2006 μέχρι το 2017. Επέστρεψε στην Κύπρο ένα χρόνο πριν και έκτοτε δραστηριοποιείται στον ιδιωτικό τομέα.

Γιατρέ καλησπέρα, ποια η δική σας προσωπική προσέγγιση απέναντι στο προωθούμενο ΓΕΣΥ;

Θα ήθελα καταρχήν να τονίσω ότι ως εργαζόμενος τόσα χρόνια στο Σουηδικό ΓΕΣΥ δηλώνω ένθερμος υποστηρικτής ενός ορθώς δομημένου συστήματος Υγείας. Δυστυχώς, θεωρώ ότι το προωθούμενο ΓΕΣΥ στον τόπο μας είναι λάθος. Δεν υπάρχουν οι σωστές βάσεις για να εφαρμοστεί. Λέγοντας αυτό, θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι η μη θετική προσέγγιση μου στο θέμα αποτελούσε και αποτελεί προσωπική μου άποψη.

Εντοπίζετε αδυναμίες και ελλείψεις;

Ναι, οι αδυναμίες και οι ελλείψεις που διακρίνω είναι δυστυχώς αρκετές, έχοντας πάντοτε ως μέτρο σύγκρισης το σουηδικό μοντέλο στο οποίο έχω εργαστεί χρόνια.

Δεν θα μπορείτε να επιλέξετε τον γιατρό της αρεσκείας σας

Ποιες είναι αυτές;

Θα ήθελα να αναφερθώ μόνο στις βασικές. Καταρχάς, χαρακτηρίζοντας το ΓΕΣΥ σαν ένα 'ουρανοξύστη', θα ξεκινούσα με τα θεμέλια του οικοδομήματος αυτού που είναι η πρωτοβάθμια. Θεωρώ ότι η στελέχωση του ΓΕΣΥ θα είναι ελλιπής και τριών ταχυτήτων. Ελλιπής, αφού οι προσωπικοί γιατροί που θα βρίσκονται στην πρώτη γραμμή είναι με μαθηματική ακρίβεια λιγότεροι απ΄ όσους απαιτούνται για να στελεχώσουν την πρωτοβάθμια.

Τριών ταχυτήτων, αφού στην πρωτοβάθμια θα συγκαταλέγονται οι Ειδικοί Προσωπικοί Ιατροί με πενταετή ειδικότητα, οι παθολόγοι που ομολογουμένως μπορούν να καλύψουν μια σημαντική γκάμα παθήσεων, αλλά όχι όλων των ειδικοτήτων και οι υπόλοιποι, λ.χ ανειδίκευτοι, γιατροί με λίγες ώρες ταχύρρυθμης εκπαίδευσης κοκ. Να επισημάνω επίσης ότι ο κάθε δικαιούχος του ΓΕΣΥ δεν θα μπορεί να επιλέξει τον γιατρό της αρεσκείας του, αφού ο κάθε συμβεβλημένος ιατρός θα μπορεί να εγγράψει περιορισμένο αριθμό ασθενών, ως πάροχος υπηρεσιών στο ΓΕΣΥ.

Δευτερευόντως, ο ισχυριζόμενος σχεδιασμός του ΓΕΣΥ από τον ΟΑΥ έγινε με βάση μια μελέτη του 2010, με βάση τα τότε δεδομένα και όχι με τα σημερινά. Αυτό από μόνο του δημιουργεί ένα συστηματικό σφάλμα στον σχεδιασμό οποιουδήποτε συστήματος, οργανισμού, και ούτε καθεξής. Εκ των προτέρων, το προτεινόμενο ΓΕΣΥ καθίσταται αποτυχημένο και μη βιώσιμο, σε όλα τα επίπεδα. Από εκεί και έπειτα, οτιδήποτε κτιστεί σε αυτή τη βάση δεν θα είναι ποιοτικό.

Θα ήθελα επιπλέον να αναφερθώ σε μια σειρά με αναπάντητα ερωτήματα στο και 5 του ΓΕΣΥ. Βασικά ερωτήματα αναφορικά με την ποιότητα των αναλωσίμων, την παροχή ενδονοσοκομειακών υπηρεσιών, των συνθηκών εργασίας των γιατρών, της συνέχισης της ιατρικής εκπαίδευσης, το λογισμικό, μηχανισμούς αξιολόγησης της ποιότητας, φάρμακα κοκ. Πράγματα που δεν έχουν ακόμη διευκρινιστεί.

Ενδεικτικά να αναφέρω ότι απαντήσεις σε σημαντικά ερωτήματα που έχουν τεθεί στον ΟΑΥ κατά την συνάντηση ΟΑΥ-ΓΕΚ (Γαστρεντερολογικής Εταιρείας Κύπρου), παραμένουν αναπάντητα, παρά την επιστολή-υπενθύμιση της ΓΕΚ προς τον ΟΑΥ, ο οποίος θα διερευνούσε και θα επανερχόταν. Επίσης θα ήθελα να αναφέρω ότι οι εγγραφές για όσους ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν έχουν ξεκινήσει και γραπτό συμβόλαιο με όρους προς υπογραφή δεν έχει πιάσει ακόμη κανένας συνάδελφος στα χέρια του.

Έχετε στο μυαλό σας κράτη ή/και συστήματα από τα οποία θα μπορούσαμε να αντλήσουμε έμπνευση;

Νομίζω ότι είναι ξεκάθαρη η προτίμηση μου στο σκανδιναβικό μοντέλο, μετά την προσωπική μου εμπειρία στο σουηδικό, το οποίο κατά την άποψη μου είναι φτιαγμένο τόσο για τον άνθρωπο - ιατρό (ποιότητα εργασίας), όσο και για τον άνθρωπο-ασθενή (ποιότητα περίθαλψης). Πέρα από το σκανδιναβικό, το ηπειρωτικό μοντέλο με πρώτη και καλύτερη αντιπρόσωπο τη Γαλλία μπορεί επίσης να αποτελέσει έμπνευση και παράδειγμα προς μίμηση. Η άντληση έμπνευσης θα έπρεπε να γινόταν αρχικά από όλους τους αρμόδιους, λαμβάνοντας σαφώς υπόψη τα ιδιαίτερα δεδομένα του τόπου μας. Ένα κράμα που θα οδηγούσε στον ιδανικό σχεδιασμό του ΓΕΣΥ.

Το να συζητάμε όμως για πηγές έμπνευσης έχοντας ήδη μπει στη περίοδο εφαρμογής του ΓΕΣΥ υποδηλώνει την προχειρότητα του όλου σχεδιασμού. Αντιστοιχεί στο να θέλουμε να κτίσουμε ένα σπίτι και αφού έχουμε βάλει τους τοίχους να διερωτόμαστε ποια θεμέλια θα ήταν τελικά καταλληλότερα.

Καθημερινά «παίζουμε» με τη ζωή και τον θάνατο και έχουμε χαμηλότερο μέσο όρο ζωής λόγω της φύσης του επαγγέλματος μας. Δεν νοείται να τυγχάνουμε τέτοιας αντιμετώπισης

Αρκετοί συμπολίτες μας, συμπεριλαμβανομένου του Προέδρου της Δημοκρατίας, επικρίνουν κατά καιρούς τους γιατρούς λέγοντας πως περισσότερο ενδιαφέρονται να πλουτίσουν και λιγότερο να προσφέρουν υπηρεσίες. Πώς τοποθετείστε;

Εδώ θα ήθελα να εκφράσω την πικρία μου αναφορικά με το «τέρας» φιλαργυρίας που δημιουργήθηκε γύρω από την ιδιότητα γιατρός. Ένα μικρό ποσοστό συνάδελφών ίσως να έχει πράγματι «πλουτίσει», λόγω των εξειδικευμένων υπηρεσιών που παρέχουν και που κοστολογούνται ακριβά. Αυτό επιτρέψετε μου να πω, ότι είναι το αντίτιμο της υπηρεσίας που παρέχουν, του ρίσκου που παίρνουν, όπως και του άγχους που βιώνουν εν δράσει.

Οι πλείστοι συνάδελφοι κερδίζουν μεροκάματο επωμιζόμενοι οι ίδιοι τα έξοδα τους. Μεροκάματο το οποίο δεν διαφέρει από αυτό συναδέλφων που είναι υπάλληλοι σε άλλα ευρωπαϊκά συστήματα υγείας και δεν έχουν έξοδα, αφού τα επωμίζεται ο εργοδότης τους. Αυτό νομίζω ότι συμβαίνει σε όλα τα επαγγέλματα και όχι μόνο στους γιατρούς.

Σε ό,τι αφορά στις δηλώσεις του Προέδρου της Δημοκρατίας (σ. σ είπε πως τον όρκο του Ιπποκράτη οι γιατροί δεν τον έδωσαν μόνο για να πλουτίσουν) τις θεωρώ προσβλητικές, ασεβείς και προκλητικές, χωρίς ίχνος εκτίμησης για την ιδιότητα και την προσφορά μας. Έχουμε χαραμίσει αρκετά χρόνια από τη ζωή μας στο επάγγελμα/λειτούργημα μας, μακριά από τις οικογένειες μας, ξενυχτώντας και υπηρετώντας συνανθρώπους μας. Καθημερινά «παίζουμε» με τη ζωή και τον θάνατο και έχουμε χαμηλότερο μέσο όρο ζωής λόγω της φύσης του επαγγέλματος μας. Δεν νοείται να τυγχάνουμε τέτοιας αντιμετώπισης.

Υπενθυμίζω ότι όλοι οι ιατροί έχουν δώσει τον όρκο του Ιπποκράτη, ακόμη και ο ιατροί στο εξωτερικό που επιλέγουν όσοι έχουν την οικονομική ευχέρεια να επισκεφτούν, πληρώνοντας τους αδρές αμοιβές για τις υπηρεσίες τους.

Οι πλείστοι γιατροί κερδίζουν μεροκάματο επωμιζόμενοι οι ίδιοι τα έξοδα τους

Ποια εκτιμάτε συνεπώς πως είναι η αρχική και βασική πηγή των αντιπαραθέσεων; Εσείς προσωπικά, πού τις αποδίδετε;

Είναι λυπηρό το γεγονός ότι αυτή την περίοδο ασχολούμαστε με αντιπαραθέσεις, προσπαθούμε να αποδώσουμε ευθύνες και ψάχνουμε να εντοπίσουμε τη πηγή του κακού. Θεωρώ ότι δεν είμαι το αρμόδιο άτομο για να απαντήσω αυτά τα ερωτήματα, έχοντας όμως την ιστορία για άστρο φωτεινό, διακρίνω μεθόδους χειραγώγησης του λαού δίκην διαίρει και βασίλευε, καταστάσεις δηλαδή που κάθε άλλο μας οδηγούν από την επίτευξη οποιουδήποτε στόχου, στην προκειμένη περίπτωση του ΓΕΣΥ. Δυστυχώς οι μέθοδοι αυτοί πάντοτε αποσκοπούσαν σε σκοπιμότητες και πάντοτε εις βάρος του λαού. Είναι χαρακτηριστικό ότι η παιδεία, η θρησκεία και η υγεία είναι τα μείζονα θέματα που μπορεί εύκολα κάποιος να χειραγωγήσει, οποιοδήποτε λαό.

Γιατρέ, άνθρωποι είναι και οι γιατροί. Τι θα πρέπει να γνωρίζουμε γι’ αυτούς που ενδεχομένως ως κοινή γνώμη αγνοούμε;

Αυτό που ξεχνούμε όλοι, ακόμη και οι ίδιοι οι ιατροί. Είμαστε κι εμείς άνθρωποι με τις ιδιαιτερότητές μας, τα καλά μας, τα στραβά μας και με οτιδήποτε συνεπάγεται με το να είσαι θνητός. Έχουμε τις οικογένειες μας και τα ενδιαφέροντα μας, τα οποία συχνά πυκνά περνάμε σε δεύτερη μοίρα για χάρη του λειτουργήματος μας. Πράγμα το οποίο δεν χαίρει εκτίμησης από μεγάλη μερίδα συνανθρώπων μας.

Δεν έχουμε όμως υπερφυσικές δυνάμεις, ούτε και μαγικές ικανότητες! Η προσπάθεια μας ως επαγγελματίες υγείας επικεντρώνονται στην παροχή υψηλής ποιότητας υπηρεσιών. Με βάση τα τελευταία δεδομένα τεκμηριωμένων ιατρικών ερευνών, είθισται αυτό να επιτυγχάνεται με κάθε τίμημα. Είτε εντός, είτε εκτός συστημάτων, οργανισμών και ούτω καθεξής.

Loader