«Kοίτα μαν, όλα είναι τόσο χαλαρά εδώ, στο Βέλγιο πουθενά δεν θα’ βρισκες κάτι τέτοιο, ίσως δηλαδή και να’ βρισκες, αλλά, δεν ξέρω, νομίζω δεν θα’ ταν τόσο άνετοι οι άνθρωποι», λέει ρουφώντας απενοχοποιημένα ανοιξιάτικο κυπριακό ηλιούδι και πίνοντας φρέντο καπουτσίνο στο θαυμάσιο Σπίτι της Συνεργασίας. Γεννημένος και μεγαλωμένος στις Βρυξέλλες, ο 26χρονος Βέλγος, Τόμας Λοουμπόυ, βρίσκεται στην Κύπρο απ' τον περασμένο Οκτώβρη για εξάμηνο εργασιακό internship.

Τόμας, πέρα απ’ τη γλώσσα, θα έλεγες πως υπάρχουν πολλές πολιτισμικές διαφορές μεταξύ γαλλοφώνων και φλαμανδοφώνων στο Βέλγιο; Πιστεύω πως υπάρχουν διαφορές όχι όμως μεγάλες. Για παράδειγμα στο νότιο Βέλγιο, όπου πλειοψηφούν οι γαλλόφωνοι, δεν υπάρχουν τόσοι πολλοί άνθρωποι που να οδηγούν ποδήλατο, όπως στον βορρά, που πλειοψηφούν φλαμανδόφωνοι. Δεν είμαι σίγουρος αν αυτό έχει να κάνει με πολιτισμική διαφορά, ίσως όμως να σχετίζεται. Πέρα απ’ αυτό, δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο. Ίσως μόνο ότι παραδοσιακά ο βορράς υπήρξε πιο 'δεξιός' και ο νότος πιο 'αριστερός'.

Στις Βρυξέλλες όπου εσύ μεγάλωσες, πώς είναι; Οι Βρυξέλλες είναι σαν μια πολιτισμική οντότητα μόνη της. Είναι δύσκολο να το εξηγήσεις. Η γαλλόφωνη κοινότητα είναι πλειοψηφία, υπάρχουν όμως και πολλοί άνθρωποι διαφορετικών εθνοτήτων, που έρχονται κυρίως λόγω ΕΕ. Είναι μικρή πόλη, δεν είναι μεγάλη, θα έλεγα βασικά πως είναι μια καλή μέση λύση μεταξύ μιας πόλης όπως η Λευκωσία που είναι πολύ μικρή και τους ξέρεις όλους και μιας χαοτικής μεγαλούπολης όπως το Παρίσι ή το Λονδίνο.

Στην Κύπρο τι σε έφερε; Είχε δημοσιευτεί μια θέση για ένα εξάμηνο internship στο Σπίτι της Συνεργασίας, στη Λευκωσία, που είχε να κάνει με επικοινωνία, community management και content writing. Μου άρεσε ως ιδέα επειδή απολαμβάνω να γράφω. Εκείνη την περίοδο δεν είχα ούτε σοβαρή δουλειά στις Βρυξέλλες, εργαζόμουν απλά σε ένα ξενοδοχείο σερβίροντας πρόγευμα, οπότε αποφάσισα να έρθω. Ήταν η πρώτη μου φορά στην Κύπρο και δεν ήξερα τίποτα για το νησί! Ήταν λες και άνοιγα μια καινούρια λευκή σελίδα. Ποτέ δεν είχα στο μεταξύ ταξιδέψει εκτός Ευρώπης, οπότε θα ήταν η πιο μεσανατολική χώρα που θα πήγαινα.

Στην πορεία δεν το μετάνιωσα καθόλου, η Κύπρος είναι ο ιδανικός συνδυασμός μεταξύ Ευρώπης και Ανατολής, αυτό με γοήτευσε πολύ. Επιπλέον, είναι βολική και η τοποθεσία της χώρας, από δω μπορείς να πας εύκολα σε μέρη όπως το Ισραήλ, ο Λίβανος, η Τουρκία και η Ελλάδα. Μου αρέσει πολύ, είναι χαλαρά, ευχάριστα, συνεχώς γνωρίζεις νέους ανθρώπους από διαφορετικά backgrounds, έχει ήλιο, στο Σπίτι της Συνεργασίας έχει ποδήλατα δωρεάν, μια χαρά. Αρχικά είχα μείνει στη βόρεια Λευκωσία και ακολούθως στη νότια, ήθελα να ζήσω λίγο και στις δύο πλευρές της πόλης.

η Κύπρος είναι ο ιδανικός συνδυασμός μεταξύ Ευρώπης και Ανατολής, αυτό με γοήτευσε πολύ

Εντοπίζεις διαφορές ανάμεσα στις δύο Λευκωσίες; Οι δύο Λευκωσίες είναι ίδιες και διαφορετικές ταυτόχρονα. Κυρίως όμως είναι ίδιες. Tα σπίτια που βρήκα είναι και τα δύο στην παλιά πόλη. Ίσως η μοναδική διαφορά να είναι ότι η κίνηση στη βόρεια πλευρά είναι λιγότερη. Γενικά, είναι δύσκολο να πω αν εντοπίζω διαφορές μεταξύ ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων, όλοι πάντως που συναντώ δείχνουν εξισου χαλαροί και ανοιχτόμυαλοι. Δεν θυμάμαι καμία στιγμή που να νιώσω άβολα, οι άνθρωποι είναι όλοι πολύ ζεστοί, δεν είχα ποτέ πρόβλημα. Το πιο 'ακραίο' περιστατικό με το οποίο ήρθα αντιμέτωπος είναι που μου κόρναραν την ώρα που ποδηλατούσα.

Η νυχτερινή ζωή της πόλης, πώς σου φάνηκε; Aπό μπαρ μου άρεσε πολύ το Square στη νότια Λευκωσία και το Berlin στη βόρεια. Μου άρεσε πολύ η μουσική και στα δύο αυτά μπαρ. Ειδικά στο Berlin όπου έρχονται γνωστοί DJ’s και είναι φτηνά είναι πολύ ωραία. Στο Square είναι επίσης απίθανο το vibe. Στο klubd πήγα μόνο μια φορά. To new division επίσης μου άρεσε πολύ, όπως και το Number 3 στη βόρεια Λευκωσία. Μου αρέσει πολύ και το καφέ στο Σπίτι της Συνεργασίας!

Ως ένας τρίτος παρατηρητής που είχες μικρή επαφή με το νησί, τι νομίζεις για το πολιτικό μας πρόβλημα; Καταλαβαίνω τι συμβαίνει στην Κύπρο αλλά σίγουρα είναι πάρα πολύ σοβαρό και περίπλοκο θέμα, για να διαμορφώσεις άποψη πρέπει να μελετήσεις πολύ. Αν θα συνέδεα όμως το κυπριακό με τους ανθρώπους που έχω τουλάχιστον προσωπικά γνωρίσει, θα έλεγα πως είμαι αισιόδοξος. Όλοι είναι ανοιχτοί με τη διαφορετικότητα και τις άλλες κοινότητες. Μετά όμως εξαρτάται και από πράγματα που είναι πέρα απ’ τις δυνατότητες μας, έτσι δεν είναι;

Είμαι αισιόδοξος όμως και επειδή το ζήτημα πρέπει να λυθεί, δεν μπορεί να μείνει για πάντα έτσι. Το θέμα είναι πότε και πώς. Προσωπικά, θα προωθούσα την ιδέα ενός ποδοσφαιρικού γηπέδου στη νεκρή ζώνη εδώ κοντά στο Λήδρα Πάλας και οι παίκτες να προέρχονται και από τις δύο κοινότητες!

Αν θα συνέδεα το κυπριακό με τους ανθρώπους που έχω γνωρίσει, θα έλεγα πως είμαι αισιόδοξος

Προερχόμενος από μια χώρα όπως το Βέλγιο όπου η εθνοτική διαφορετικότητα ορίζει το κράτος, τι πιστεύεις για την ομοσπονδία ως πολιτικό σύστημα;

H πολυπολιτισμικότητα είναι το μέλλον. Ζούμε πια σ’ έναν πολύ ανοιχτό κόσμο, δεν μπορούμε να μείνουμε περιορισμένοι μόνο με τους όμοιούς μας. Αγοράζουμε παπούτσια από την Κίνα, ακούμε μουσική από την Αμερική, είναι αναπόφευκτο να γίνουμε ethically diverse.Σίγουρα σε μια ομοσπονδία δεν είναι όλα τέλεια, στο Βέλγιο πιχί αυτές τις μέρες έχουμε θέματα, κυρίως επειδή οι εθνικιστές γίνονται προβληματικοί. Η χώρα μου όμως θα μπορούσε ως πολιτικό σύστημα σίγουρα να αποτελέσει παράδειγμα για την Κύπρο.

Νομίζω πως η μη αποδοχή της όποιας διαφορετικότητας προέρχεται από άγνοια και απουσία εκπαίδευσης. Είναι απολύτως εφικτό όμως να συμβιώνουν διαφορετικοί πολιτισμοί στην ίδια χώρα, συμβαίνει παντού στην Ευρώπη. Θα ήταν σίγουρα πολύ σπουδαίο εάν τα κράτη επένδυαν περισσότερα λεφτά στην παιδεία και στην καλλιέργεια κριτικής σκέψης. Αυτό νομίζω θα επίλυε πολλά προβλήματα και θα συνέβαλε στην αποδοχή. Επιθυμία μου είναι οι άνθρωποι να σκέφτονται περισσότερο και να μην κρίνουν εύκολα.